روزي كه منتظرش بودم

ديگه صبرم تموم شده بود مي خواستم ببينم بالاخره دختري يا پسر عزيزم هر چند براي من اصلا فرقي نمي كرد هر چي بودي خوب بودي ولي خيلي كنجكاو شده بودم . رفتم پيش خانم دكتر وگفت بايد تا اول هفته بيستم صبر كني روزها به كندي مي گذشت ولي بالاخره اون روز رسيد ۲۳/۱۰/۸۹ بود با بابا رفتيم سونو گرافي وتا رفتم روي تخت دكتر شاكري گفت آقا پسره احساس كردم كه قند توي دل بابايي ات آب شد.- تو هم همش گوشتو گرفته بودي خيلي بامزه و گرد وقلمبه بودي -همه خيلي منتظر بودن ببينن آخرش چي مي شه موبايلمو خاموش كرده بودم ولي همين كه اومدم بيرون خاله اي زنگ زد و بهش گفتم يه عالمه از خوشحالي جيغ كشيد آخي روزي كه بياي چي مي شه عزيزم